اخیرا زمزمه هایی از کاندیداتوری عده ای دیگر با پرچم اصولگرایی به چشم میخورد..با این حساب؛تعداد کاندیداهای جریان اصولگرا برای انتخابات ریاست جمهوری ،از تعداد کاندیداهای شورای شهر بیشتر میشود.این اتفاق را میتوان از چند منظر تحلیل کرد که هیچ کدام از تحلیل ها ،نتیجه جالبی را در بر ندارد..اول اینکه بگوییم شرایط سیاسی در کشور اجازه ورود افراد را به کلان ترین انتخابات میدهد و هر کسی میتواند کاندیدا شود..آیا با این تحلیل ،شاهد لوث شدن انتخابات نخواهیم بود و آیا انتخاباتی با این اهمیت ،ارزش خود را از دست نمیدهد؟دوم اینکه نشان دهنده تشتت عمیق در جریان اصولگرا میباشد و نشان میدهد که این جریان در بزنگاهها،نمیتوانند متحد شوند.سوم اینکه به اذهان متبادر میشود که مبادا این کاندیداها در پس شعارهای مردم مردمشان ،اهدافی دیگر نهفته است زیرا هیچ عقل سلیمی در سیاست این رفتارها را نمی پسندد که از یک تفکر ،دهها کاندیدا در یک انتخابات وجود داشته باشد .بنابراین هر تحلیلی از این اتفاقات درست نباشد تحلیل مربوط به وجود شکافهای عمیق در جریان اصولگرایی به ثواب نزدیک است..البته در جریان اصلاح طلب نیز شاهد اتفاقاتی مشابه هستیم لیکن شدت و حدت  انها به مراتب کمتر از اصولگراها میباشد و معمولا در جریان اصلاحات ،در بزنگاهها به یک اجماع میرسند هر چند مواردی هم از نقض این تحلیل مشاهده شده است..